AR+ ''NOT TOO OLD'' (2013)
Dodane przez muzol dnia 28.11.2013
AR+ to projekt muzyczny giatrzysty i multinstrumentalisty – Ateka Radka. Plytę ''Not too old'' można podzielić na dwie części: industrialno - metalową i jazz- rockową. Artysta, poza perfekcyjną grą na gitarze, potrafi zaskakiwać ciekawymi rozwiązaniami aranżacyjnymi oraz talentem do tworzenia chwytliwych melodii. Album wypełnia 11 wielowątkowych, instrumentalnych kompozycji.
Treść rozszerzona
AR+ to projekt muzyczny giatrzysty i multinstrumentalisty – Ateka Radka. Plytę ''Not too old'' można podzielić na dwie części: industrialno - metalową i jazz- rockową. Artysta, poza perfekcyjną grą na gitarze, potrafi zaskakiwać ciekawymi rozwiązaniami aranżacyjnymi oraz talentem do tworzenia chwytliwych melodii. Album wypełnia 11 wielowątkowych, instrumentalnych kompozycji.
Po krótkim ,elektronicznym intro następuje mocne, metalowe uderzenie w postaci ''Wawasek''. Dynamika tego nagrania oraz intensywnosć gitarowych riffów przywodzi mi na myśl twórczość Dream Theater. ''Four death metal'' zgodnie z tytułem penetruje jeszcze bardziej mroczne i ekstremalne odmiany metalu. Połamana rytmika, gęsta i niezwykle precyzyjna gra gitar - naprawdę robią wrażenie. ''Creatura'' to już zwrot w stronę bardziej elektronicznych brzmień, z lekką domieszką jazzu.
''Drama i Grama'' to najbardziej ambitna kompozycja na płycie. Bardzo podobają mi się stylowe unisona gitar – brzmią one bardzo stylowo i efektownie. Dzięki temu cały utwór zyskuje dość psychodeliczny i nawet niepokojący klimat. Dla kontrastu ''Db Gui'' ma nieco pogodniejszy nastrój dzięki pomysłowemu efektowi ''gadających gitar''. ''Jazz gaga'' to wejście w diametralnie inną muzyczną przestrzeń. Delikatne i relaksujące dźwięki gitary przenikają się z pastelowymi brzmienami instrumentów klawiszowych. Wątek jazzowy pojawia się w nagraniach ''Not too old'' i ''Full sunrise'', które mają bardziej swobodną, improwizowaną formę.
To podzielenie ''Not too old'' na dwie różne stylitycznie części może, co prawda, być postrzegane jako brak spójności. Jednak, w moim odczuciu, jest to dowód na to, że Atek Radek nie chce być twórcą ''jednowymiarowym'', zamykającym się na inne gatunki muzyczne. Na albumie artysta godzi nowoczesność z tradycją szeroko pojętego rocka i jazzu.
Oficjalna strona artysty: http://www.atekradej.pl/o-mnie/