THE EARS ''WIELKA PŁYTA'' (EP, 2018)
Dodane przez muzol dnia 13.10.2018
Rzut oka na okładkę. Widzimy na niej kilka bloków z ‘’wielkiej płyty.’’ Od razu nasuwają się skojarzenia ze ‘’złotą erą’’ budownictwa doby lat 70-tych i 80-tych. Ale przejdźmy do samej zawartości płyty.

Treść rozszerzona
Rzut oka na okładkę. Widzimy na niej kilka bloków z ‘’wielkiej płyty.’’ Od razu nasuwają się skojarzenia ze ‘’złotą erą’’ budownictwa doby lat 70-tych i 80-tych. Ale przejdźmy do samej zawartości płyty.

‘’Nuda, dramaty i telewizja’’ jest zaskakującym mariażem awangardowego jazzu z popową estetyką. Mimo złożonych harmonii wygrywanych przez instrumenty dęte piosenka jest bardzo nośna i przebojowa. Jest też ostre jak brzytwa solo gitary. Niemniej chwytliwa jest ‘’Klatka Be’’, z rytmicznym klaskaniem w roli głównej. Tradycyjny rock spotyka się tutaj z nowoczesną elektroniką.

Dużym atutem płytki są, pełne ironii, teksty autorstwa Kaji Cykalewicz - Licak i Macieja Litkowskiego. Opowiadają one o dolach i niedolach mieszkańców bloków. Te poruszające opowieści wspaniale interpretuje Marta Uszko. Wokalistka The Ears śpiewa z dużą ekspresją i uczuciem.

Szczególnie poruszyła mnie, zarówno tekstowo jak i muzycznie, ballada ‘’Pod prąd’’, z gorzkim i szczerym wyznaniem:

‘’Nie chcę żyć w mieście
Wynośmy się stąd
Chcę chodzić boso
Chcę chodzić pod prąd’’


W tym utworze Marta prezentuje pełne spektrum swoich wokalnych możliwości.

Od ‘’blokowej tematyki’’ The Ears odchodzą w piosence ‘’Babilońskie gzy’’ do której powstał teledysk. Utwór jest dość osobliwym przykładem połączenia jazzu i reggae (synkopowane dźwięki klarnetu basowego). Jeśli do tego dodamy dość abstrakcyjny tekst i bardzo ekspresyjny śpiew Marty, to otrzymamy jedną z najlepszych kompozycji na płycie.

Po dźwiękowym szaleństwie ‘’gzów’’ przychodzi czas na stonowany, refleksyjny ‘’Zrównoważony rozbój’’ (pomysłowa gra słów). The Ears nawiązują tu dyskretnie do rocka progresywnego.

Mimo faktu, że epka trwa niecałe 18 minut, to dzieje się na niej naprawdę wiele. Kompozycje są wielowątkowe, bogate dźwiękowo i różnorodne stylistycznie, a teksty trafnie opisują szarą, ‘’blokową’’ rzeczywistość. Naprawdę warto posłuchać!