.::MUZOL::. - Recenzja: OLA OST ''SUROWY POWIEW NOCY'' (2014)

OLA OST ''SUROWY POWIEW NOCY'' (2014)

Ola Ost to 25 - letnia wokalistka i autorka tekstów. Artystka ma już duże doświadczenie sceniczne – co roku gra kilkadziesiąt koncertów. Album ''Surowy powiew nocy'' zawiera 13 kompozycji z pogranicza hard rocka i popu.

Ola ma mocny głos o ciekawej barwie (moim zdaniem trochę podobnej do Wandy Kwietniewskiej). Pisze też dobre teksty, które znakomicie komponują się z muzyką.W otwierającym płytę nagraniu ''Pusta sala'' Ola zawarła swoje artystyczne credo:

''Wolę jednak mieć
Prawdziwe a nie tysiąc sztucznych
I udawać, że wszyscy lubią mnie
Pusta sala
Wszyscy poszli gdzieś
Pusta sala
A ja stoję tak pośrodku niej
Stoję tak i trochę czuje się
Jak nie z tego świata.''

Ze wszystkimi tekstami można zapoznać się w, dodanej do płyty, kolorowej ksiażeczce. Muzyka na płycie często nawiązuje do stylistyki polskiego rocka lat 80-tych i 90-tych. Słychać to choćby w rytmicznym, opartym na ''rwanych'' gitarowych riffach, utworze ''Spotkajmy się we śnie.'' Pewnym zaskoczeniem jest krótki i niezwykle motoryczny ''Koniec świata'', w kórym pobrzmiewają punkowe nuty. Z kolei ''Bejbe'' i ''Obiecuję sobie'' mają w sobie popową lekkość. Ta różnorodnośc stylistyczna jest moim zdaniem dużym atutem tej płyty.

Obok dynamicznych piosenek na płycie znajdziemy też wysmakowane ballady. ''I po co'' jest tego najlepszym przykładem – piękne melodie fortepianu, emocjonalny śpiew Oli oraz nastrojowe partie saksofonu. Na uwagę zasługuje też nagranie tytułowe, z pomysłowo nałożonymi na siebie partiami wokalnymi. Podniosły klimat dominuje w utworze ''Ja powietrze'' z orkiestralnymi aranżacjami. Zamykająca album piosenkę ''Kolory'' bazuje na akustycznych brzmieniach gitar i nastrojowym śpiewie Oli.

Na pochwałę zasługuje pełne głębi oraz przesrzeni brzmienie płyty w czym duża zasługa doświadczonego realizatora - Andrzeja Puczyńskiego. Artystce udało się zebrać świetnych muzyków, którzy umieli zrealizować jej artystyczne wizje. Warto posłuchać.