.::MUZOL::. - Recenzja: PATRYCJA KOSIARKIEWICZ ''OGÓLNIE CHODZI O TO'' (2020)

PATRYCJA KOSIARKIEWICZ ''OGÓLNIE CHODZI O TO'' (2020)

Siódemka to chyba ważna liczba dla Patrycji. Skąd takie przypuszczenie? Otóż po siedmiu latach ukazał się siódmy album artystki, pod zagadkowym tytułem ‘’Ogólnie chodzi o to.’’ Przynosi on wiele zmian – jest na nim więcej elektroniki zakorzenionej w latach 80-tych. Pod względem tekstowym mamy do czynienia z concept albumem pełnym refleksji natury filozoficznej i egzystencjalnej (podanych w swobodnej, dowcipnej formie).

Zaczyna się dość wakacyjnie – szum morza i krzyki mew. ‘’Żyjemy tak szybko, bo żyje się tylko raz. A potem jest otchłań. Na końcu jej rajski blask.’’ ‘’Mewy’’ to spokojna, płynąca niespiesznie kompozycja. Zachęca nas do zadumy nad sensem istnienia.

Dla kontrastu ‘’Mama mówi’’ ma synth popowy, przebojowy charakter. W elektroniczną tkankę dźwiękowa została wpleciona gitara akustyczna. W tekście odnajdziemy złote rady, które zazwyczaj słyszymy od naszych mam: ‘’Pilnuj się, uważaj, bo nadchodzi miłość. Choć życie trwa, to starych ran nie zagoiło.’’

Dobrze się słucha pogodnej ‘’Katastrofy’’, w której padają słowa zawarte w tytule płyty: ‘’Ogólnie chodzi o to..’’ Ciepłe brzmienia syntezatorów przywodzą mi na myśl dokonania Kombi. Wiele ironii znajdziemy w piosence ‘’Dużo za dużo’’ – gorzkiej refleksji nad życiem, które zarzuca nas nadmiarem bodźców.

Bazujący na grze fortepianu, beatlesowski ‘’Gdziekolwiek’’ to artystyczny wyraz szczerego przywiązania do ojczyzny:

‘’Gdziekolwiek bym poszła, to tu jest mój dom
I kocham ten kraj choć ludzie wiadomo kim są’.’

Przebojowy ‘’Nadmiar’’ podejmuje podobną tematykę, jak ‘’Dużo za dużo’’. Każdy z nas zaczyna się gubić, gdy zewsząd jest otoczony ziemskimi pokusami:

‘’Nadmiar nam uderzył ja wino do głowy
Może czas odwiedzić oddział odwykowy.’’

‘’Poizon’’ (czyli polskojęzyczna wersja ‘’trucizny’’) ma ciekawa formę (nieco dowcipną) rozmowy ojca z synem. Widzimy konflikt pokoleń i brak wzajemnego porozumienia: ‘’…Pomożemy dziadkom w lato. Zapytałeś: Za ile tato?’’

Pulsujący rytm syntezatora to znak rozpoznawczy ‘’Tabasco’’ – refleksja nad sztucznym szczęściem , który daje nam system kapitalistyczny. Osobliwy humor jest obecny w zbudowanej na ‘’zegarowym rytmie’’ pieśni ‘’Bóg nie może się dostać do nieba’’. W finale słyszymy anielskie ‘’Alleluja.’’ Quasi religijny tekst jest skonstruowany na bazie luźnych skojarzeń.

W pop rockowym ‘’Ktoś musi’’ i w utrzymanym w reaggowej stylistyce ‘’Oliwka’’ artystka deklaruję chęć walki z systemem, który tłamsi naszą indywidualność. Moją uwagę zwrócił bardzo dynamiczny ‘’Ale’’, w którym Patrycja śpiewa w drapieżny, rockowy sposób.

Kosmiczne klimaty (tak pod względem muzycznym jak i tekstowym) odnajdziemy w ‘’Na księżycu Ganimedes’’ opowiadający o miłości ….humanoida i Andromedy. Album wieńczy wyciszona, emanująca błogim spokojem ballada (kojące dźwięki gitary elektrycznej oraz instrumentów klawiszowych) ‘’Dezorientacja’’, mówiąca o zagubieniu:

‘’Na duchu podupadam w tych ziemskich eskapadach
Pulsuje ziemi czakram we mnie i tak bałagan, znowu coś gmatwam.’’

‘’Ogólnie chodzi o to’’ to bardzo udany i przemyślany album artystki, która jest dobrą obserwatorką otaczającej rzeczywistości. Ważne są teksty - poetyckie, pełne błyskotliwych metafor, skłaniające do pogłębionej refleksji. Jak mówi sama artystka: ''nie jestem już piosenkarką śpiewającą głosem aniołka o ptaszkach i motylkach.’’

Piosenki wpadają w ucho, i są atrakcyjne melodycznie. Na pierwszy rzut ucha mogą się wydawać ascetyczne muzycznie (są zbudowane głównie na brzmieniach syntezatorów). Myślę jednak, że to przemyślana koncepcja: warstwa dźwiękowa ma nie zdominować przekazu słownego. Dla mnie to jedna z najciekawszych polskich płyt z kręgu ‘’alternatywnego popu.’’ Warto posłuchać!