.::MUZOL::. - Recenzja: BLOKOWISKO

BLOKOWISKO - ''PŁONIE'' (2020)

Blokowisko to duet Macieja Jurga (gitara, wokal) i Cezarego Zielińskiego (elektronika, instrumenty klawiszowe). Już sama nazwa tego projektu muzycznego oraz szata graficzna odzwierciedlają zawarte na płycie treści. A nie są one optymistyczne – dowiadujemy się z nich o szarej, ponurej i monotonnej rzeczywistości z blokami w rolach głównych.

W klimat całości wprowadza nas monotonny, elektroniczny beat oraz plamy klawiszy i spokojny, nieco beznamiętny głos Maćka:

‘’Powoli kroczę ścieżkami mojego miasta. Mijam zardzewiałe trzypaki przy których nie ma już beztroskich twarzy… (…) Spoglądam w kalendarz – za tydzień znów tam będę. I znów spotkam te same smutne twarze. I znów przyjdą te same gorzkie myśli.’’

Monotonia codziennego życia, brak nadziei na lepsze jutro i do tego nieznośny, industrialny hałas miasta (bardzo ekspresyjnie zobrazowany dźwiękowo w ‘’Zgiełku’’). Sentymentalną podróżą w lata dzieciństwa jest zimno falowo – reaggowy ‘’Syzyf.’’

Gotycki charakter ma ‘’Ćma’’ zbudowana na ciepłych, przestrzennych brzmieniach gitary. Uwagę zwraca tekst, w którym podmiot liryczny ucieka ‘’przed ludzką ćmą poszukającą światła:

‘’Więc szukam światła jak ćma samotna co zagubiona łuny wypatruje
Czy ćma jest wolna, gdy szuka drogi
A może wcale światła poszukuje?’’

Zaskakuje dramatyczny finał, z wykrzyczanymi frazami: ‘’Mam już dość!’’

Gotycki, nieco psychodeliczny nastrój dominuje w ponad 16 minutowym (!), niespiesznie płynącej pieśni ‘’Ulica.’’ Bohater czuje się tak, jakby był letargu:

‘’W ciemności nie rozpoznaję słów i myśli z oddali.
Nie czuje ciała nagiego wśród dotyków i szeptów.
Ranem budzi mnie życie, woła wschodzące słońce
Szukam za oknem gwiazd, a widzę tylko ulice, i widzę ulice,
i czuję tylko ulice, i marzę ulicę, i robię ulice, i muszę ulice…’’

Ulice staja się obsesją podmiotu lirycznego. Poruszający utwór, choć jak dla mnie za długi (powtarzany gitarowy motyw dzieła trochę usypiająco). A może taki był artystyczny zamysł?

Album kończy się osobliwym ‘’Płonie’’ – reportaż z miejsca, w którym spłonął blok mieszkalny (z gościnnym udziałem Klaudii Miłoszewskiej). To poruszający, impresjonistyczny muzyczny obraz.

‘’Płonę’’ to intrygujący, intensywny emocjonalnie i wartościowy album. Przekaz liryczny współgra z chłodnymi, electro rockowych dźwiękami w duchu zimnej fali, snythpopu, post punka, a nawet reggae. Przekaz płynący z tekstów nie jest zbyt optymistyczny, ale może na kolejnych płytach duet odnajdzie więcej jasnych stron życia.