.::MUZOL::. - Recenzja: STRANGERS ON A TRAIN ,,THE KEY'' (2012

STRANGERS ON A TRAIN ,,THE KEY'' (2012 - REEDYCJA)

Strangers on a Train to prawdziwa,muzyczna perełka dla fanów twórczości Cilve'a Nolana. Po wielu latach zostały wznowione dwie płyty tej niezwykle ciekawej formacji.Muzyczny materiał zawarty na dwóch częściach ,,The key'' powstał na początku lat 90-tych.

W skład Strangers On A train oprócz samego Clive'a wchodzili gitarzysta Karl Goom (znany z Threshold), wspaniała wokalistka Tracy Hitchings (Landmarq) oraz gościnnie wokalista Alan Reed.

,,THE KEY: PART 1 - THE PROPHECY''(1990)

,,The prophecy'' zaskakuje już bogactwem zapadających w pamięć melodii, zmiennymi muzycznymi nastrojami i niepowtarzającym kameralnym klimatem. Określenie tej muzyki mianem ,,rock progresywny'' byłoby na pewno dużym uproszczeniem. Co ciekawe na tym albumie nie ma tradycyjnie pojmowanej sekcji rytmicznej!

Nie oznacza to jednak,że mamy do czynienia jedynie z kameralnymi balladami. Clive Nolan gra na instrumentach klawiszowych w taki sposób,że w ogóle nie odczuwa się braku perkusji! Co więcej sam fortepian często przejmuję rolę sekcji rytmicznej jak na przykład w kompozycji ,,Duel''.

Do tego należy dodać finezyjne i wysmakowane sola gitarowe, ekspresyjny i niezwykle emocjonalny śpiew Tracy i mamy już całą kwintesencję sztuki przez duże ,,S''. Na ,,Prophecy'' znajdziemy kilkanaście utworów do których muzykę i teksty napisał sam mistrz ceremonii – Clive Nolan.

Płyta trzyma wysoki artystyczny poziom i naprawdę ciężko na niej wyróżnić konkretnie najbardziej udane kompozycje. Najlepiej więc słuchać tej płyty w całości i oceniać ją jako jedną,rozbudowaną suitę.

,,THE KEY: PART 2 - THE LABIRYNTH'' (1993)

,,The Labirynth'' to naturalne rozwinięcie pomysłów zawartych już w pierwszej części albumu koncepcyjnego ,,The Key''. Album wypełniają trzy epickie, kilkuczęściowe suity, pełne muzycznych zwrotów akcji, przejmujących melodii zaaranżowanych z niemal symfonicznym rozmachem.

Na ,,The Labirynth'' pojawiają się już w wielu miejscach partie elektronicznej perkusji co bardziej zbliża muzykę do bardziej rockowej. Świadczą o tym też częściej obecne niż na ,,The Prophecy'' ostre gitarowe riffy(jak na przykład. Clive Nolan używa też szerszej palety klawiszowych brzmień(np organów kościelnych, syntezatorów).

Nowością jest też udział w sesji nagraniowej Alana Reeda – wokalisty obdarzonego czystym i mocnym głosem o szerokiej skali. Śpiewa on solowe partie i wspiera wokalnie Tracy tworząc z nią perfekcyjny duet.

W suicie ,,The Labirynth'' Nolan nawiązuje do muzyki kameralnej doby baroku dzięki specyficznym dźwiękom uzyskanym właśnie z instrumentów klawiszowych. Zaskakuje ostatnie ogniwo suity ,,The thitd Veil – Trick of the light'' – mroczna, zbudowana na posępnych gitarowych riffach rodem z twórczości Black Sabbath.

Fanom krótszych form z pewnością przypadną do gustu dwie kompozycje ,,Hijrah'' oraz ,,The vision is clear''.Zwłaszcza ten drugi utwór to piękna, ,,progresywna ballada'' z pięknymi solówkami gitary i z niepowtarzalnym głosem Tracy od którego naprawdę trudno się uwolnić:-) Na tym tle trochę mniej efektywnie wypada ostatnia suita ,,Enzone'',która jednak mogłaby być nieco krótsza. Jednak jej podniosły finał w postaci ,,Denouement'' szybko zaciera wrażenie chwilowej, muzycznej monotonii.

Muzycznie ,,The key'' to prawdziwa mieszanka różnych stylistyk: muzyki klasycznej,filmowej,rockowej a nawet brzmień spod znaku New Age. Płyta na pewno przypadnie do gustu osobom o otwartych umysłach na muzykę nieszablonową, niebanalną i wielowątkową. Albumu ,,The key'' należy słuchać najlepiej uważnie i w skupieniu – wtedy na pewno odkryję się pełnię bogactwa i piękna tej muzyki.

Wydawca reedycji płyt: Metal Mind Records

Więcej informacji na stronach:

http://www.metalmind.pl/

http://clivenolan.net/index.php?option=com_content&view=featured&Itemid=126